Fadil, Kaçar en Pax Christi in repliek
Mijn bevraging van de gematigde moslim weekt reactie los.
Lees hier de repliek van Nadia Fadil van zaterdag 25 augustus.
De reactie van Pax Christi Vlaanderen lees je in dezelfde weekendkrant.
En hier de opinie van Meryem Kaçar van donderdag 23 augustus.
Vooral de replieken van de dames zijn fascinerend. Zij bevestigen beiden met klem dat de gematigde moslim bestaat. We leren ook dat ie d'r niet zal uitzien als een geïntegreerde westerling. En dat de bronteksten van de islam slechts een beperkte betekenis hebben in zijn leven. Tot slot geven zij ook aan dat de gematigde moslim onidentificeerbaar is omdat hij creatief, open en dynamisch gestalte geeft aan een pluriforme islam.
De consequenties zijn verpletterend. Ten eerste bevestigt dit de essentie van wat ik al schreef. Ten tweede, en veel belangrijker, maakt het de definiëring van de noemer islam des te noodzakelijker. Als de canonieke teksten hun relevantie hebben verloren, en elkeen bijna à la carte een islam voor zichzelf uitwerkt, wat is dan een moslim ? Hoe kan iemand islamofoob zijn als er niet een min of meer coherente versie van de islam bestaat ? En wat moet men respecteren als het door diverse fracties naar believen wordt herijkt ? En als er toch een coherente versie van dat geloof bestaat, waarom is het dan zo moeilijk om te formuleren hoe een gematigde islam er uit ziet ?
De dames bevestigen, opnieuw met klem, dat moslims zich wel degelijk uitspreken tegen terreur. Dat is verheugend, en tegelijk niet meer dan normaal. De replieken suggereren het tegendeel, maar het is niet zo dat ik verwacht dat moslims zich per sé afzetten tegen terreur waarvoor ze zelf geen enkele verantwoordelijkheid dragen. Vooral wil ik dat zij zich niet wentelen in slachtofferschap en verontwaardiging wanneer anderen zich wél verzetten tegen geweld in naam van een ideologie of religie. En neen, ik heb geen uitgesproken sympathie voor de betoging op 11 september, maar ik keer mij wel af van het verbod. Nuance is een delicate aangelegenheid, me dunkt.
Terreur is echter niet waar het over ging in deze discussie. Vrije meningsuiting wel. En op dat punt blijf ik sceptisch. Het geval van de apostaat Ehsan Jami is een voorbeeld uit de brandende actualiteit waaruit blijkt dat het met de staat van de kritische rede in de islam slecht is gesteld. Het afzweren van de islam is bestrafbaar met de doodstraf, aldus de sharia. Dus is het normaal dat die Jami klop krijgt ? Enquêtes uit 2004 en 2006 en recent onderzoek uit 2007 in Engeland geeft aan dat de jonge generaties zich in toenemende mate uitspreken voor de invoering van de sharia; zopas kwamen in Indonesië meer dan 70.000 moslims van over heel de wereld bijeen om de inrichting van een eigen kalifaat te bepleiten. En wanneer ik, voor de aardigheid, google op moslimprotest tegen de moord op Van Gogh, dan kom ik uit bij dit zoekresultaat.
Partikels van de Koran, de Hadith, de sharia worden wild in het rond geslingerd. Men kondigt fatwas af dat het een lieve lust is, en telkens beroept men zich op het canon. Net als statistiek bewijst de Koran alles. Voor of tegen. Het maakt de noodzaak aan grondige studie zoals die wordt ondernomen door Ramadan, of Fouad Laroui, des te accuter. Want knetterend geschreeuw brengt immers hetzelfde voort als oorverdovende stilte : niets duidelijk hoorbaar.
Gegroet
Lees hier de repliek van Nadia Fadil van zaterdag 25 augustus.
De reactie van Pax Christi Vlaanderen lees je in dezelfde weekendkrant.
En hier de opinie van Meryem Kaçar van donderdag 23 augustus.
Vooral de replieken van de dames zijn fascinerend. Zij bevestigen beiden met klem dat de gematigde moslim bestaat. We leren ook dat ie d'r niet zal uitzien als een geïntegreerde westerling. En dat de bronteksten van de islam slechts een beperkte betekenis hebben in zijn leven. Tot slot geven zij ook aan dat de gematigde moslim onidentificeerbaar is omdat hij creatief, open en dynamisch gestalte geeft aan een pluriforme islam.
De consequenties zijn verpletterend. Ten eerste bevestigt dit de essentie van wat ik al schreef. Ten tweede, en veel belangrijker, maakt het de definiëring van de noemer islam des te noodzakelijker. Als de canonieke teksten hun relevantie hebben verloren, en elkeen bijna à la carte een islam voor zichzelf uitwerkt, wat is dan een moslim ? Hoe kan iemand islamofoob zijn als er niet een min of meer coherente versie van de islam bestaat ? En wat moet men respecteren als het door diverse fracties naar believen wordt herijkt ? En als er toch een coherente versie van dat geloof bestaat, waarom is het dan zo moeilijk om te formuleren hoe een gematigde islam er uit ziet ?
De dames bevestigen, opnieuw met klem, dat moslims zich wel degelijk uitspreken tegen terreur. Dat is verheugend, en tegelijk niet meer dan normaal. De replieken suggereren het tegendeel, maar het is niet zo dat ik verwacht dat moslims zich per sé afzetten tegen terreur waarvoor ze zelf geen enkele verantwoordelijkheid dragen. Vooral wil ik dat zij zich niet wentelen in slachtofferschap en verontwaardiging wanneer anderen zich wél verzetten tegen geweld in naam van een ideologie of religie. En neen, ik heb geen uitgesproken sympathie voor de betoging op 11 september, maar ik keer mij wel af van het verbod. Nuance is een delicate aangelegenheid, me dunkt.
Terreur is echter niet waar het over ging in deze discussie. Vrije meningsuiting wel. En op dat punt blijf ik sceptisch. Het geval van de apostaat Ehsan Jami is een voorbeeld uit de brandende actualiteit waaruit blijkt dat het met de staat van de kritische rede in de islam slecht is gesteld. Het afzweren van de islam is bestrafbaar met de doodstraf, aldus de sharia. Dus is het normaal dat die Jami klop krijgt ? Enquêtes uit 2004 en 2006 en recent onderzoek uit 2007 in Engeland geeft aan dat de jonge generaties zich in toenemende mate uitspreken voor de invoering van de sharia; zopas kwamen in Indonesië meer dan 70.000 moslims van over heel de wereld bijeen om de inrichting van een eigen kalifaat te bepleiten. En wanneer ik, voor de aardigheid, google op moslimprotest tegen de moord op Van Gogh, dan kom ik uit bij dit zoekresultaat.
Partikels van de Koran, de Hadith, de sharia worden wild in het rond geslingerd. Men kondigt fatwas af dat het een lieve lust is, en telkens beroept men zich op het canon. Net als statistiek bewijst de Koran alles. Voor of tegen. Het maakt de noodzaak aan grondige studie zoals die wordt ondernomen door Ramadan, of Fouad Laroui, des te accuter. Want knetterend geschreeuw brengt immers hetzelfde voort als oorverdovende stilte : niets duidelijk hoorbaar.
Gegroet
posted by Question? at 8:26 AM
3 Comments:
Dank voor de opwaaiende discussiestof.... Ik denk ook dat het gemediatiseerde verbod op de anti-islamiseringsbetoging alleen maar koren op de molen van de polarisatie is.... Je heldere tekst schuwt ondanks het genuanceerd betoog, de provocatie en hier en daar ook grote/hoge woorden niet....de 'gematigde' moslim kan niet anders dan zich aangesproken voelen en wordt uitdrukkelijk uitgenodigd te reageren.... De 'gematigde' moslim en dito organisaties die een moderne of opener islam voorstaan, bestaan zeker, spreken zich ook uit tegen terrorisme, strikte toepassing van de sharia,....denk ik... maar wat is hun symbolisch gewicht en hun invloed binnen een zeer diverse moslimgemeenschap waar ook de radicale vleugels met de wijd reikende mantel der islamliefde worden bedekt ? .... Sommige vertegenwoordigers of vertegenwoordigende instanties lijken me dan ook weer alle strekkingen terwille te willen zijn en incompatibele houdingen te willen verzoenen, wat leidt tot dubbelzinnige of afwachtende houdingen.... Uit de reactie van Meryem Kacar lees en leer ik ook dat een opiniestuk over de islam geschreven door een niet-moslim, nog altijd bijzonder gevoelig ligt....alsof een niet-gelovige westerling zich nauwelijks (zelfs niet genuanceerd) kan of mag uitspreken over iets wat hem niet eigen is.... Ik vrees dat zelfs gematigde moslims nooit vurige verdedigers zullen worden van de strikte scheiding tussen kerk en staat....
jan,
als ik de essentie van je open brief probeer te vatten, kom ik tot de conclusie dat er onder islamitische denkers / religieuzen niemand te vinden is die zondermeer de Universele rechten van de mens onderschrijft. Als dat inderdaad zo is, dan is het inderdaad zeer onrustwekkend.
Ik ben het niet eens dat er geen "gematigde" moslims zouden bestaan, volgens mij maken ze in de praktijk de meerderheid uit. Maar als hun intelligentsia niet de gelijke rechten van de andere
geloofsovertuigingen onderschrijven dan is die gemeenschap wel een mooie kweekvijver voor extremisten.
Ik ben vooral bezorgd omdat we in de laatste jaren van de vorige eeuw de indruk hadden ons volledig bevrijd te hebben van de christelijke druk, en die nu vervangen zien door moslimreactionnairen (die de steun
genieten van diegenen die zich voorheen vrijdenkers noemden). Tijdens de vorige paars(groene) regeerperioden is het taboe over een aantal ethische kwesties eindelijk weggevallen. En het grootste protest ertegen kwam niet meer uit christelijke of extreem-rechtse hoek, maar van de moslimzijde. Wat zal het resultaat zijn indien hun aantal nog aanzienlijk stijgt?
Een andere bespiegeling die me de laatste tijd bezighoudt is hoe in de vorige eeuw de grootste gruweldaden niet in naam van religie werden begaan, maar in de naam van enkele ideologieën zoals nazisme, communisme en kapitalisme. Misschien was 9/11 het keerpunt naar nieuw religieus geïnspireerde gruwel.
Voilà, enkele losse gedachten.
Over Islam en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, zie de Verklaring van Caïro Over Mensenrechten in Islam uit 1990, ondertekend door de lidstaten van de Organisatie van de Islamitische Conferentie. Deze organisatie telt 57 leden/landen.
Post a Comment
<< Home