De Gematigde Moslim ?
Vandaag publiceert de krant De Standaard mijn opiniestuk in het kader van het debat omtrent de aangekondigde - en verboden - betoging van 11 september as. tegen de islamisering van Europa.
Deze tekst volgt op eerdere stukken door professor Marc De Vos en Brussels burgemeester Thielemans.
De online versie vind je hier
Deze tekst volgt op eerdere stukken door professor Marc De Vos en Brussels burgemeester Thielemans.
De online versie vind je hier
4 Comments:
beste mijnheer de Pauw,
Ik feliciteer u van harte met uw analyse van de huidige Islam toestand en uw kritiek op de Brusselse overheid. Als wijkagent in een emigranten wijk in het centrum van Brussel vraag ik me ook al een hele tijd af waar die gematigde moslims zijn als de maatschappij ze nodig heeft. Ik heb uw stuk gecopieerd en aan een Marokkaanse collega gegeven wiens opinie ik waardeer en ben benieuwd naar zijn commentaar. Ik vrees ook dat het verbod op de betoging uiteindelijk de kloof nog gaat verdiepen met uiteindelijk katastrofale gevolgen.
Beste BG,
hartelijk dank voor uw commentaar. Ik ben met u zeer benieuwd naar de commentaar van uw collega. Hou me op de hoogte aub. Mijn beschouwingen komen voort uit lectuur én uit leven in Brussel, alwaar ik vaak met de handen in het haar zit omtrent de kloof tussen beide gemeenschappen, een ervaring die u gezien uw beroep ongetwijfeld nog scherper heeft dan ikzelf.
Gemeenteraadslid voor Groen! in Gent, Meryem Kaçar, reageert in De Standaard op mijn stuk van gisteren.
Haar tekst vind je hier :
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelid=5G1G9TKD#
In antwoord stuurde ik haar volgend bericht :
Beste Mevrouw Kaçar,
ik lees met veel belangstelling uw opiniestuk in De Standaard, in reactie op mijn stuk van gisteren omtrent 'De Gematigde Moslim'.
Laat ik beginnen met de mededeling dat ik uit mijn dagelijkse omgeving - ik woon in Brussel - herken en erken wat u schrijft. Heel veel mensen gaan inderdaad op een creatieve manier, tolerant, open en dynamisch, om met hun godsdienst en met de pluriforme omgeving waarin zij zich in een grootstad bevinden. Tegelijk ben ik, net als uw dichte familieleden, zelf ook al geconfronteerd met racistisch geweld en belediging, omdat ik in een buurt woon waarin ik als nederlandstalige autochtoon tot een wel heel kleine minderheid behoor. Tussen de ervaring van het positieve en het negatieve blijf ik vooralsnog inzetten op het positief, omdat ik ervan overtuigd ben dat die zowel kwantitatief als kwalitatief meer kansen heeft.
Maar wanneer ik op het publieke forum het bestaan, en vooral de politieke slagkracht, van de gematigde moslim moet afleiden uit bijvoorbeeld de officiële reactie van de moslimexecutieve mbt de cartooncrisis van twee jaar terug, dan vrees ik dat de wateren vooralsnog bijzonder diep blijven tussen moslims en seculieren, tussen de islam en het westen. Voorts is het mij onduidelijk wat u bepleit inzake emanciperend integratiebeleid. De modellen die in Europa op diverse plaatsen zijn beproefd, van een Brits multiculturalisme, tot een Frans integrationisme, met een Nederlandse mengvorm tussenin, hebben de voorbije jaren allemaal hun tekorten getoond. Vaak op tragische wijze. Sta me dan ook toe inderdaad te bevragen en te betwijfelen of de moslimgemeenschappen wel 'genoeg' doen, zoals u zelf ook al aangeeft in uw reactie.
Bovendien vraag ik mij af waar u het idee vandaan haalt dat ik een moslimhater zou zijn. Is het omdat ik in mijn tekst aangeef dat de gematigde moslim niet bestaat, althans niet in een westerse definitie ? Ik doe tenslotte niet veel meer dan op elementaire wijze aangeven welke de islamitische godsdienst- en maatschappijleer is, om op grond daarvan duidelijk te maken dat we onze westerse intuïtieve definitie van gematigheid misschien maar beter opbergen. Het automatische terugplooien op termen als islamofobie, en de gelijkschakeling tussen islam en terrorisme - die u maakt trouwens, niet ik, nergens in mijn tekst - is een wel heel routineuze reactie ondertussen. De AEL heeft er zopas een zoveelste voorbeeld van gegeven met een oproep tot een vreedzame betoging tegen de islamhaat. Is er werkelijk geen tussengrond voor kritiek en dialoog ?
Ik mag hopen van wel. Maar dan graag zonder de lelijke schreeuwende koppen die totnogtoe het uitzicht op een betere verstandhouding belemmeren. .
Mag ik u tot slot uitnodigen om een blik te werpen op mijn beschouwing omtrent de hijab, die u hier kunt vinden : http://periferal.blogspot.com/search?q=hijab
Ik formuleer de uitnodiging als teken van goodwill. Ik hoop dat u die ook zo kunt lezen.
Geachte heer De Pauw,
Voor mij bestaat er niets buiten een context, wat ook geldt voor uw tekst. Op dit moment het argument aanhalen van de ‘oorverdovende stilte’ en ‘het failliet van de Europese moslimgemeenschappen’ (van schreeuwerige taal gesproken), geeft voedsel aan de golf van islamfobie. Mocht u de diversiteit onder moslims en de sociaal-economische en intellectuele beperkingen die laaggeschoolde migrantengemeenschappen kennen, oprecht erkennen, zou u in uw stuk iets andere accenten leggen. Ik vind het ook jammer dat u hedendaagse moslims beoordeelt op wat u in islamitische religieuze teksten meent te lezen (of wat bedoelt u anders met ‘islamitische maatschappijleer’?). Met de teneur van uw stuk worden ongeveer alle moslims alweer in één hoek geduwd, met name mensen die terrorisme niet voldoende erg vinden om er hun mond over open te doen. Gelukkig staat niet alleen de moslimexecutieve, een jonge instelling met veel problemen, in voor de politieke slagkracht. Die slagkracht ligt o.a. ook in het lokale en socio-culturele middenveld dat veel doet weg van de schijnwerpers, maar ook bij eenvoudige mensen die goed overeenkomen met hun buren. Uw sympathie met de betoging op uitgerekend 11 september en uw opmerking over het stilzwijgen na 11 september, zijn duidelijke voorbeelden van associatie door u van de moslims met terreur. Het is mij ondertussen nog altijd niet duidelijk wat ik en mijn vader, die zich voor de Vlaamse welvaart letterlijk kapot heeft gewerkt, met Bin Laden te maken hebben, en waarom wij daar überhaupt iets over zouden moeten zeggen (en toch distantiëren we ons openlijk, voor die Vlamingen die toch nog zouden geloven dat wij daarmee sympathiseren!).
Vraagt u ook aan kardinaal Danneels en Leterme om zich te distantiëren van de ‘christelijke staatsterroristen’ Bush, Poetin en vele anderen? Doen ze dat wel krachtig genoeg? En liggen vele Vlamingen wakker van hun misdaden? Wat doen ze ertegen? De manier waarop u samen met vele anderen de meerderheid van de moslims viseert, slaat nergens op. De suggestie dat er te weinig gematigde moslims bestaan en naar buiten komen, is geen uitnodiging tot dialoog maar een grof en onterecht verwijt. Het heeft mij ontstemd en noodzaakte mij om scherp te reageren.
Met vriendelijke groet,
Meryem Kaçar
Post a Comment
<< Home