Monday, March 13, 2006

Fatwas on the relationship of Islam with the West (NL)

Regarding the increasingly problematic relationship between Islam and modernity, a few of the fatwas below are highly informative. Especially with regard to the treatment of the Holy Qu'ran as the guiding voice in all matters islamic, it is revealing to find a certain sloppiness in the way verses and shuras are quoted and de/recontextualised.
The excercise below is itself hardly scientific. It is merely a sample of rulings that can be found on authoritative sites such as www.islamonline.net

1.Islam & the west : clash or peaceful coexistence ?

- probleem :
Zijn moslims en westerlingen voorbestemd voor conflict en botsing ?
- mufti :
Islam Online Shari’ah Researchers
- antwoord :
Centraal staat de idee van een vredevolle islam, zoals uitgedrukt door ondermeer Dr. Ja’far Sheikh Idris, professor islamkunde aan het Instituut voor Islam en Arabische Studies in Washington. De basisidee ligt hierin dat moslims geen reden hebben om ongelovigen aan te vallen of aggressief tegemoet te treden, zolang de ongelovigen zelf een vredevolle of zelfs onverschillige houding tegenover moslims aan de dag leggen.
De auteur(s) wijst er op dat in het westen diverse antwoorden worden gegeven op de vraag of vreedzame samenleving mogelijk is. Een viertal verschillende posities worden aangeduid. Volgens sommigen in het westen staan we voor een imminente clash der beschavingen (Huntington). Nog anderen stellen dat de clash zich manifesteert in eerste instantie binnen de westerse cultuur zelf (rechts conservatisme). Een derde mening terzake stelt dat de wereld evolueert naar een eindpunt gekenmerkt door de triomf van het liberalisme en kapitalisme (Fukuyama). Een vierde strekking tenslotte acht vredevolle samenleving slechts mogelijk mits seculier democratisch pluralisme.
Het korte antwoord van de auteur is dat de islam ontegensprekelijk een vredevolle coexistentie voorstaat. “But to live peacefully with others, you need sometimes to be fully prepared for war against them”. Hij bepleit rationaliteit, rechtvaardigheid, tolerantie en coexistentie. Tegelijk wijst hij op de nood aan realisme : “Islam is, however, too realistic a religion to be pacifist”. Om de machtsambities van anderen te counteren, dient de moslimwereld dan ook de nodige materiële welstand en macht te ontwikkelen. “Material power can and should thus be an ally to the cause of spiritual development and not a contradictory of it”.
- koran vers :
De auteur beroept zich op het vers Al-Israa’ 17 : 125 : “And invite to the way of your Lord with wisdom, and good admonition, and argue with them in the best of ways”. Het desbetreffende citaat is evenwel problematisch. Al-Israa’17 bevat slechts 111 verzen. Genoemd vers 125 komt wel voor in An-Nahl 16, alwaar het luidt (in de Yusuf Ali vertaling) : “Invite (all) to the Way of thy Lord with wisdom and beautiful preaching; and argue with them in ways that are best and most gracious : for thy Lord knoweth best, who have strayed from His Path, and who receive guidance.”
- biografie :
Wikipedia Online Encyclopaedia maakt melding van het volgende :
“Dr. Jaafar Sheikh Idris is considered one of the few Muslim Scholars of this era, who has both the knowledge of Islam and Western Ideologies. He has written many articles and research papers on Islam. Because of his background he has visited many countries around the world, where he lectured in both Arabic and English about Islam.Dr. Idris was born and grew up in Port Sudan, Sudan. During his childhood he studied Quran, Fiqh, Hadith and the Arabic language in the traditional schools in addition to attending public school. During his youth he was influenced by the “Ansar al-Sunnah” group and studied Aqida with them. He went to high school in Hantoob, located in the province of Al-Jazirah. This was one of only three high schools in the country at the time. Admission to high school was very difficult, but he was accepted because of his excellent academic record. While still in high school he joined the Islamic Movement. Degrees: Ph.D., (Philosophy), University of Khartoum/University of London, 1970. The topic of his Ph.D. thesis was "The Concept of the Causality in Islam". BA, (honors), Philosophy, (Economics, minor.), University of Khartoum,1961”

2.Islam and the global civilization

- probleem :
Hoe ziet islam de mondiale samenleving, en hoe moet islam omgaan met alle verschillende culturen en beschavingen ?
- mufti :
Niet nader gespecifieerd. De fatwa is gebaseerd op een tekst gepubliceerd op www.islamicity.com, en verschenen in “Islam : A Global Civilization” samengesteld door Islamic Affairs Department, Embassy of Saudi Arabia, Washington D.C..
- antwoord :
Eerst en vooral wordt er op gewezen dat de islam een beschaving propageert die een appel lanceert aan elk individu, ongeacht ras, stand, huidskleur, religie, om de aangeboren talenten en creativiteit waar te maken. Dit appel is universeel en niet gestoeld op de vernietiging of onderdrukking van voorgaande beschavingen.
Voorts wordt verwezen naar de vroege Kalifaten en de hoogdagen van de islamitische beschaving/rijken tussen de 10de en de 12de eeuw (na Christus), die model kunnen staan voor de manier waarop islam en globale samenleving samengaan. “Islam was itself responsible not only for the creation of a world civilization in which people of many different ethnic backgrounds participated, but it played a central role in developing intellectual and cultural life on a scale never seen before”. Een islamitische wereldbeschaving als motor van intellectuele en culturele progressie, gebaseerd op respect en vrede, is opnieuw mogelijk mits een hernieuwd geloof en emancipatie van (buitenlandse) onderdrukking. Want, zo stellen de auteurs, “this tradition of intellectual activity was eclipsed only at the beginning of modern times as a result of the weakening of faith among Muslims combined with external domination”.
- koran vers :
De brontekst verwijst naar volgend vers : "Thus We have appointed you a middle nation, that you may be witnesses upon mankind." (Qur'an 2:143) (zonder vermelding van de gebruikte vertaling). In de Yusuf Ali vertaling luidt het : “Thus we have made of you an ummah justly balanced, that ye might be witnesses over the nations, and the Messenger a witness over yourselves; and We appointed the qiblah to which thou wast used, only to test those who followed the Messenger from those who would turn on their heels (from the Faith). Indeed it was (a change) momentous, except to those guided by Allah. And never would Allah make your faith of no effect. For Allah is to all people most surely full of kindness, Most Merciful.” (Al-Baqarah 2 : 143)

3.Fundamentalism in islamic and western perspectives

- probleem :
Wat is de betekenis van het woord ‘fundamentalisme’, waar komt de term vandaan, en is er wezenlijk verschil tussen een islamitisch en een westers begrip van deze term ?
- mufti :
Enkel omschreven als : groep van mufti’s
- antwoord :
De samenstellers wijzen op de niet-Arabische herkomst van het begrip. Zij beroepen zich op Sheikh ‘Abdel-Khaleq Hasan Ash-Shareef die stelt : “Fundamentalism or Usuliyyah is not originally an Arabic term. It is a foreign one used in referring to people whose (sic) follow the traditional way of thinking. The word ‘fundamentalist’ is used by Western scholars to refer to a Muslim who sticks to the tenets of his faith.” Hierbij wordt gesteld dat het een ideologisch begrip betreft, door het westen aangewend om het islamitisch reveil te discrediteren. In de woorden van Sheikh Yusuf Al-Qaradawi luidt het : “... to alienate people from modern Islamic movements that tend to awaken the Muslim Ummah from its deep slumber, and resuscitates (sic) Islamic thought.” In de ogen van het westen is ‘fundamentalisme’ dan ook een negatieve term, die synoniem staat voor extremisme and radicalisme.
Daartegenover staat dat de term in een islamitische context als positief moet worden gelezen. Het begrip gaat terug op het woord ‘usul’ wat staat voor wortels, basisbeginselen, fundamenten van het geloof, en zich verder vertaalt in aanverwante begrippen als Usul-Uddin (Principes van de Islamitische Theologie) en Usul-al-Fiqh (Principes van de Islamitische Jurisprudentie). ‘Fundamentalisme’ zoals begrepen in een islamitische context slaat dan op de doctrinaire en de praktische pijlers van de geloofsbelijdenis : Allah, de Koran, het Laatste Oordeel, alsook bijvoorbeeld het betalen van zakat, het beoefenen van de ramadan, het dagelijkse gebed en de pelgrimstocht naar Mekka... Binnen dit denkkader is het dan ook een religieuze en morele plicht om als ‘fundamentalist’ door het leven te gaan.
- koran vers :
Ter duiding van het usul concept wordt beroep gedaan op volgend vers : “Seest thou not how Allah coineth a similitude : a goodly saying, as a goodly tree, its root set firm, its branches reaching into heaven.” Dit vers wordt hierbij gesitueerd in Al-Anbiyaa 21 : 24. In de Yusuf Ali vertaling vinden we evenwel volgende tekst op genoemde plaats : “Or have they taken for worship (other) gods besides Him? Say, ‘Bring your convincing proof : this is the Message of those with me and the Message of those before me.’ But most of them know not the Truth, and so turn away.”
Het vers dat verkeerdelijk is toegeschreven aan Al-Anbiyaa is evenwel terug te vinden in Ibrahim 14 : 24, alwaar wordt gesteld : “Seest thou not how Allah sets forth a parable ? – a goodly Word like a goodly tree, whose root is firmly fixed, and its branches (reach) to the heavens – “
- biografie :
Over Sheikh ‘Abdel-Khaleq Hasan Ash-Shareef valt online slechts beperkte biografische informatie te vinden. Islam online maakt melding van het volgende :
“Sheikh `Abdel Khaliq Hasan Ash-Shareef is a prominent Egyptian scholar and Da`iyah. He is one of the descendants of Zayn Al-`Abdeedin ibn Al-Husayn, may Allah be pleased with him. He obtained his MA in Islamic Da`wah from the High Institute of Islamic Da`wah in Riyadh. Amongst his well-reputed works are Al-Hidayyah Ar-Rabbaniyyah Sharh Al-Arba`een An-Nawawiyyah, Fi Wahat Al-Islam, and Min Hayat As-Salihat.”
Over Sheikh Yusuf Al-Qaradawi valt op Wikipedia volgende bio te lezen :
“Qaradawi was born in Egypt, and attended the Al-Azhar Theological Seminary before moving to Qatar. His father died when he was two, and so he was taken care of by his uncle. His parents urged him to either run a grocery store or to become a carpenter. Instead he memorized the entire Qur'an by age ten. Qaradawi followed Hasan al-Banna during his youth and was imprisoned first under the monarchy in 1949, then three times after the publication of Tyrant and the Scholar, poetic Islamic plays expressing a message through theme. Other works such as Fiqh-al-Zakat (Laws of the Obligatory Charity) are Islamic law treatises which go into precise details. He has worked in the Egyptian Ministry of Religious Endowments, been the Dean of the Islamic Department at the Faculties of Shariah and Education in Qatar, and been chairman of the Islamic Scientific Councils of Algerian Universities and Institutions. Qaradawi was a member of the Muslim Brotherhood, and has turned down offers to be the Muslim Brotherhood leader various times. Qaradawi is the head of the European Council for Fatwa and Research.”
BBC voegt er volgende dimensie aan toe :
“Sheikh Yusuf Al-Qaradawi achieved a star status with the emergence of the Qatari satellite channel, Al-Jazeera, several years ago. Thanks to his weekly appearance on the religious phone-in programme Al-Shariaa wa Al-Haya (Islamic Law and Life) he has become a household name for many Arabic-speaking Muslim communities. He is an articulate preacher and a good communicator. The subtext of the programme, and indeed that of Sheikh Al-Qaradawi's responses to all the issues raised throughout the broadcast, is that Islam has an answer to all of life's problems.”

4.Dialogue between civilizations : islamic perspective

- probleem :
Wat vertelt islam over de dialoog tussen culturen en beschavingen ?
- mufti :
Niet nader omschreven
- antwoord :
Het antwoord is gebaseerd op een uitspraak van dr. Muzammil H. Siddiqi, voormalig voorzitter van de Islamic Society of North America, die stelt dat interculturele dialoog niet enkel toegestaan, maar zelfs wenselijk is. Islam poneert de éénheid van de mensheid, en vanuit die gedachte moeten wij allemaal samenwerken om het goede te doen. ‘Dialoog’ wordt dan ingevuld als ‘het overbrengen van de boodschap’ en dat gebeurt op volgende drie mogelijke manieren : da’wah (uitnodiging), tabligh (communicatie, mededeling, overdracht) en jidal billati hiya ahsan (constructieve argumentatie). Aggressie is nooit een optie, behalve in termen van zelfverdediging.
Dr. Siddiqi beroept zich voor deze materie niet op een vers uit de koran, maar op zijn deelname aan het Wereld Economisch Forum in het kader van een bijzondere bijeenkomst in Jordanië, 2003. Het opzet van deze bijeenkomst betrof de bevordering van de interculturele dialoog tussen de islam en het westen, en werd bijgewoond door ongeveer 2000 mensen, waaronder diverse gezagsdragers en belanghebbenden. Uit die bijeenkomst is de zogenaamde C-100 (Raad van 100 Leiders) voortgekomen. De verdere werkzaamheden van de Raad en de stand van zaken in de interculturele dialoog is na te gaan op volgend webadres : http://www.weforum.org/site/homepublic.nsf/Content/West-Islamic+World+Dialogue
- koran vers :
geen verwijzing
- biografie :
De website van de Islamic Society of North America (ISNA) geeft volgende informatie over de voormalige voorzitter van de organisatie :
“Dr. Siddiqi received his BA in Islamic & Arabic Studies from the Islamic University of Medina, Saudi Arabia in 1965. He later went on to complete a degree in Comparative Religion at Harvard University in 1978. Currently, Dr. Siddiqui works as an Educator and Religious Director of the Islamic Society of Orange County where he has served since 1981.
Presently, Dr. Siddiqi is serving as a member of the ISNA Majlis Ash-Shura and the Fiqh Council of North America. He has also served as chairman of the Religious Affairs Committee and has been a member of the Board of Trustees of the National American Islamic Trust (NAIT) for the past six years. As a member of the Executive Board of Majlis al-Shura of Southern California, Dr. Siddiqi has organized and participated in several national and international Islamic conferences on Sirah, Fiqh and Da'wah. Because of his devotion to the preservation of Islam in America, he has organized numerous training programs for Muslim adults and youth. He also lectures on Islam and interfaith dialogue in North America and abroad. Dr. Siddiqi has authored books on Hajj & Umra and Ramadan. He has published many academic papers and articles in encyclopedias and journals as well as his weekly column in Pakistan Link. Since 1982, he has provided Qur'an commentary in a weekly radio program. Dr. Siddiqi served as the president of ISNA from 1996 - 2000. Dr. Siddiqi, originally from India, now resides in Fountain Valley California.”

5.Has western civilization brought any comfort ?

- probleem :
Hoe kijkt islam naar de westerse beschaving ? En is het niet zo dat de het westen ondanks wetenschappelijk en technologisch kunnen te lijden heeft onder spiritueel en moreel verval ? (letterlijk : “the ruins and woes this civilization brought them”, het is onduidelijk waarop deze “ruins and woes” precies slaan).
- mufti :
Yusuf Al-Qaradawi
- antwoord :
De fatwa vangt aan met de vaststelling dat de transformatie van een materialistische naar een morele en spirituele samenleving slechts mogelijk is als men de weg van Allah volgt, als moslims hun eigen traditie en erfenis nieuw leven inblazen, de koran en de sunna volgen om eerst zichzelf en vervolgens de wereld te veranderen.
Verder wordt opgemerkt dat wetenschap inderdaad verbluffende zaken heeft verwezenlijkt, en dat deze allemaal vervat zijn in de schepping : “And He createth that which ye know not” (An-Nahl 16 : 8). Toch biedt het technologisch vernuft slechts lichamelijke bescherming en materiële troost. Spirituele kracht, en gemoedsrust blijven ondermaats. De grond van dit tekort ligt in de absolute vrijheid die het westerse subject heeft verworven, aldus de mufti. Absolute vrijheden bestaan evenwel niet, en de mens is niet de enige heerser over het universum. Hij is slechts een onderdeel van de schepping en als dusdanig onderworpen aan de wetten van de heer. Wie de heer vergeet, gaat tenonder.
Aansluitend verwijst de auteur naar diverse westerse auteurs die zelf ook het spiritueel failliet van de westerse samenleving onderkennen. Zo wordt melding gemaakt van John Dewey (Amerikaans filosoof van het pragmatisme), Arnold Toynbee (Brits historicus), John Steinbeck (Amerikaans auteur), en John Foster Dulles (Amerikaans Minister van Buitenlandse Zaken onder President Dwight D. Eisenhower), en Alexis Carrel (Frans medicus, nobelprijswinnaar 1912). Allen verwijzen zij naar de donkere kanten van de westerse samenleving en doen zij een oproep tot een ethisch en zelfs religieus reveil.
Al-Qaradawi merkt op dat het westen wetenschap altijd in oppositie heeft gezet tot religie, terwijl het zonneklaar is dat het universum een goddelijke schepping is. Hij beroept zich hiervoor op het vers : “He said : Our Lord is He Who gave to each (created) thing its form and nature, and further, gave (it) guidance.” (Ta Ha 20 : 50) (Yusuf Ali vertaling).
De fatwa sluit af met de beschouwing dat de westerse wetenschap zowel positieve als negatieve zaken heeft voortgebracht. Wereldoorlogen 1 en 2, alsmede de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki tonen welke vernietigende kracht de westerse wetenschap kan ontketenen. “How can we say, after all this, that the West is still able to grant happiness to the world. How to expect those who are shallow from within to be saviors ? How to think that those who are wretched will give happiness to us ? Indeed, those who have nothing can give nothing.”
- koran vers :
“And He createth that which ye know not” (An-Nahl 16 : 8). In de Yusuf Ali vertaling luidt het volledige vers : “And (He has created) horses, mules, and donkeys, for you to ride and use for show; and He has created (other) things of which ye have no knowledge.”
Het andere vers waarop Qaradawi zich beroept, luidt : “He said : Our Lord is He Who gave to each (created) thing its form and nature, and further, gave (it) guidance.” (Ta Ha 20 : 50)
- biografie :
zie hoger

6.Commentaar
Bovenstaand staal van fatwa’s over de relaties tussen islam en het westen zet aan tot volgende observaties :
- ten eerste valt op dat de omgang met de koran op z’n minst ambigu mag genoemd worden. De tekst wordt enerzijds gepresenteerd als absoluut onweerlegbaar. Als dusdanig dient hij als legitimatie van en spiegel voor het handelen van de goede moslim. Tegelijk echter springen de mufti’s uitermate onzorgvuldig om met de heilige bron. Verzen worden aan verkeerde surah toegeschreven, of slechts half gereciteerd, wat de vraag oproept hoe ‘liberaal’ en ‘functionalistisch’ het basisdocument eigenlijk kan worden aangewend ? Eén en ander neigt naar ideologische particularismen die lijnrecht indruisen tegen het universeel goddelijke gehalte van de boodschap.
- ten tweede manifesteert zich een zekere mate van occidentalisme in het denken dat uit deze fatwa’s spreekt, ondanks het feit dat de mufti’s in kwestie diverse posities op een relatief breed ideologisch spectrum innemen (Siddiqi vs Al-Qaradawi bijvoorbeeld). Het mentale construct waarin het westen exclusief optreedt als een materialistische, decadente, niets-ontziende kolonisator en onderdrukker, is het vertrekpunt in vier van de vijf gepresenteerde fatwa’s. Dergelijk construct is ideologisch bijzonder interessant : als het westen een offensieve pool is, neemt islam per definitie de defensieve positie in, wat meteen de overtuiging faciliteert dat een militante islam de enige juiste is. Enkel Dr. Siddiqi lijkt hierop een uitzondering te vormen. Het valt op dat hij zich voor zijn uitspraken niet baseert op een vers uit de koran, maar op het progressieve idee van een institutionele dialoog.
- ten derde biedt de fatwa van Al-Qaradawi over de morele verdienste van de westerse beschaving een levendige illustratie van het retorisch vernuft waarmee sommige gezaghebbende figuren hun ideologische posities aanprijzen. Het is hier niet de plaats voor retorische analyse en ontleding van de tekstarchitectuur. Wel wil ik wijzen op de vrijheden die de mufti zich veroorlooft inzake compressie van historische feiten, afwisseling van objectief en subjectief betoog, subtiele versmelting van moderniteit (citaten uit een westerse teksttraditie) en absolutisme (koran als tautologie)... De uitholling van semantische kaders die hieruit resulteert, suggereert dat de zogenaamde interculturele dialoog het acute gevaar loopt een dovemansgesprek te blijven.
- tot slot wil ik wijzen op een ondertoon die doorheen elk van deze fatwa’s loopt, en die verband houdt met de uitgangspositie die deze publieke figuren menen te moeten innemen in relatie tot het westen. De begrippen ‘vrede’, ‘begrip’ en ‘respect’ zijn in bovenstaande fatwa’s telkenmale relatief gesteld aan de houdng van de ‘ander’. ‘Vrede’ op ‘voorwaarde’ dat, ‘begrip’ slechts ‘als’... Dit conditioneel predicaat wijst op het realisme waarmee de moslimwereld de globale samenleving betreedt : “si vis pacem, para bellum” ofwel “wie vrede wil, bereidt zich voor op oorlog”. Dat zich hieruit makkelijk een self-fulfilling prophecy kan voltrekken, is schrale troost...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home